Van Belgische bubbels tot ramen met koffie
Wat nieuwigheden in deze nieuwsbrief. Ramen met koffie, Belgische bubbels met een toets van rabarber of een ratatouille met knolgroenten? Het komt allemaal aan bod in deze herfstige nieuwsbrief!
Rootatouille met pastinaak en appel
Een van de recepten die traditioneel veel bekeken wordt op mijn website wanneer het weer wat kouder wordt, is deze rootatouille. Het is een zelfverzonnen woordspeling die niet al te veel uitleg nodig heeft. Het is basically niet meer, maar zeker ook niet minder, dan een ratatouille van knollen.
Het woord ‘ratatouille’ zelf wordt heel hard gelinkt aan de combo aubergine, courgette en tomaat maar betekent eigenlijk simpelweg ‘gemengd eten, een hutsepot’. In de Lage Landen hebben we daar ook een versie van namelijk ‘ratjetoe’. Daarnaast is het ook nog eens de beste film van Disney en, wanneer goed uitgevoerd, een heerlijk gerecht dat bovendien heel mooi presenteert.
Check wel vooral eerst even wou je een mandoline hebt. Zonder mandoline raad ik af om eraan te beginnen. Fijne schijfjes zijn de basis van dit gerecht.
Exclusieve ramen met koffie bij Zuru Zuru Ramen
Wat krijg je wanneer je fanatieke ramenliefhebber Nick Hofman en chef turned coffee geek Tom Verheyden in dezelfde ruimte zet? Dan krijg je een Coffee Duck Ramen Special!
Nick is chef en eigenaar van de iconische Japanse noedelbar Zuru Zuru Ramen in Gent, waar hij bekend staat voor zijn grote focus op kwaliteit. Hij ontdekte zijn passie doorheen meerdere reizen naar Japan, waar hij opgeleid werd in het maken van ramen noedels.
Tom pendelde als ramen chef jaren tussen Mechelen en Gent. De laatste jaren is Tom zich steeds meer gaan verdiepen in specialty coffee. Met deze kennis en passie begint hij nu een nieuw avontuur met Koji Coffee Culture, waar hij zijn liefde voor Japan en zijn ervaring met comfort food en koffie combineert.
Om de lange samenwerking en zijn nieuwe koffie avontuur te vieren ontwikkelde ze samen onderstaande intense smaaksensatie. Het is een heerlijke mond vol maar dat is het gerecht zelf ook.
Dagverse huisgemaakte Tokyo Straight bio noedels in een vegan groenten broth met Columbia Speciality Decaf koffie. Op smaak gebracht met eigen geïnfuseerde sojasaus taré (intens smaakconcentraat) en Abura, een aromatische olie van Colombia Specialty Decaf koffie en lavendel, bos- en braambes, dat deze koffiesmaak- en geur harmonisch nog extra versterkt. Topping van traag gegaarde eend afgewerkt met frisse spinazie, wortelschijfjes, lente-uitjes en gemarineerd ajitama eitje.
Deze special is beschikbaar zolang de voorraad strekt. Reserveer je plekje en rep je naar Zuru Zuru Ramen Kortrijksesteenweg 110, 9000 Gent.
Belgische bubbels voor de feestdagen
Oke, België boven als bierland maar af en toe bots je letterlijk en figuurlijk op parels. Zo was ik dit weekend op een proeverij bij Magnus Wijnen waar ook enkele schuimwijnen van Domaine Mont des Anges op de tafel stonden. Ik moet eerlijk bekennen dat ik nog niet had gehoord van deze wijngaard ten zuiden van Bergen maar dat ik ondertussen helemaal verkocht ben.
Deze wijngaard werd in 2018 opgericht door de Belg Vincent De Busscher en door Laurianne Lejour uit de champagnestreek. De naam “Domaine Mont des Anges” verwijst naar het Bergen uit de eerste wereldoorlog. De bodem bestaat uit kalk- en vuursteen en de druiven die daar zijn aangeplant zijn de Chardonnay, Pinot Noir en de Pinot Meunier. Champagne, iemand?
Soit, meteen over naar de schuimwijn die ik met de feestdagen met veel plezier op tafel ga zetten, de blanc de blancs extra brut 2021. Blanc de blancs wordt enkel gemaakt met Chardonnay. Fijn, delicaat en fris. Witte bloemen, citroen en overduidelijk ook wat rabarber. Toch één van mijn favoriete gewassen in een moestuin. Met dank aan de malolactische gisting en de 24 maanden ‘sur lattes’ een pareltje.
Richtprijs rond de 40 euro. Te koop bij verschillende online shops.
Hoeveel is een ‘snuifje’ of een ‘scheut?
Laatst ging het aan de lunchtafel over een ‘snuifje’ en een ‘scheutje’ in recepten. In Engelse recepten gaat het dan vaak over ‘a pinch’ of ‘a dash’. Maar hoeveel is dat eigenlijk? Want iemand met grote of kleine vingers gaat een andere hoeveelheid snuif of pinch aan een gerecht toevoegen. Iemand met een voorliefde voor spicy gaat waarschijnlijk een grotere scheut hot sauce toevoegen dan iemand voor wie het al snel te heet wordt.
Er zijn officiële cijfers. Zo is een snuifje of een pinch 1/16de van een theelepel. Een scheutje of een dash is dan weer 1/8ste van een theelepel (of 0,8 ml). Laten we eerlijk zijn, niemand heeft de tijd om dat nauwkeurig af te wegen of meten. Al zullen er vast wel mensen zijn die zich beter voelen bij deze exacte maten.
Voor de avonturier die meer met buikgevoel dan ratio kookt, zijn de snuifjes en pinches, scheutjes en dashes, ideale tools om meer zelfvertrouwen op te bouwen in de keuken. Basically betekent het dat je telkens kleine hoeveelheden toevoegt tot je tevreden bent van de smaak. Op die manier bouw je langzaam op naar een hoogtepunt zonder dat je het risico loopt dat iets te zout of te heet wordt.
Volgtip: The Late Plate van Rosie Kellett
“Let’s make dinner for the warehouse"
Zo beginnen de meeste Instagramreels van Rosie Kellett. Ze woont in een levendige gemeenschap met zeven huisgenoten en draagt elke week £25 bij aan een gezamenlijke pot, wat neerkomt op een weekbudget van £175 voor alle boodschappen. Hiermee worden alle maaltijden voor de week betaald. Eén huisgenoot neemt de verantwoordelijkheid om wekelijks online te bestellen. De boodschappen komen meestal op zondag binnen, waarna er een roulatieschema is; elke avond kookt een ander huisgenoot een maaltijd voor de groep.
Elke ochtend checkt de kok van die avond in de groepschat wie er die avond mee-eet, (who’s in for dinner?) zodat er precies op maat gekookt wordt. Voor wie niet thuis is tijdens het diner, maar wel een maaltijd wil, bestaat de optie om een “late plate” te reserveren — een bordje dat klaar staat wanneer je wat later thuis komt.
Naast het gemak van maar één keer per week hoeven koken, zorgt het ook voor een variatie aan heerlijke maaltijden. Iedereen doet nét wat extra zijn best, wat resulteert in een week vol gevarieerde gerechten die de band tussen de huisgenoten versterken. Ook Rosie neemt telkens één avond voor haar rekening.
Als chef en food writer documenteert ze het leven in de ‘Warehouse’ en de gerechten die ze wekelijks maakt. Bovendien organiseert ze zo nu en dan ook een Seasonal Supper Club. Soit, al dat lekkers komt op Instagram terecht en er is, denk ik nog geen enkel gerecht geweest dat ik niet wil maken. In mei brengt ze (terecht) dan ook haar eerste kookboek uit (In for dinner) en ik kijk daar nu al naar uit. Moest ik ooit een kookboek maken, dan denk ik dat daar graag een voorbeeld aan neem. Ze kookt echt met liefde voor eten en mensen en dat voel je.
Soit, must follow op Instagram en op Substack. Gewoon op de link hieronder klikken. Je gaat het je niet beklagen. Of haar boek ‘In for dinner’ kopen in mei volgend jaar, dat kan ook!
